Kusurlu balkonlar, unutkan güller ve yorgun rüzgârlar boyunca İki dalgın, iki üzgün, iki yalnız olarak baktığımız aynı deniz Aynı kalbin içinde ayrı cephede, insan dediğimiz uzunca bir kaygı aramızda Mahcup barbarların şarkısıdır ağzımdaki sunak, elimde kalan tabula rasa!
Dünya, alınmamış bir intikam gibi büyüyor içimizde.